Örümcekler, doğada avlanırken farklı teknikler kullanır. Ağ dokuyan örümcekler, avlarını önceden hazırladıkları ağına yakalayarak yakalarlar. Bu avlanma yöntemi, ağ dokumak için uygun bir ortamı bulma ve ağda oluşan titreşimleri algılama kapasitesi gerektirir. Ağ dokumayan örümcekler ise avlarını doğrudan yakalar. Bazı türler, avlarını yapışkan tuzaklarla veya hızlı hareketleriyle yakalarlar.
Örümceklerin yem beslenmesi de çeşitlilik gösterir. Canlı yemler genellikle böcekler veya küçük hayvanlar olabilir. Ölü yemler ise örümceklerin tükettiği diğer örümcekler veya ağa takılmış böcekler olabilir. Bazı örümcek türleri ise sadece bitkisel kaynaklarla beslenirler ve kuru yaprakları yaşam kaynağı olarak kullanırlar.
Ağ dokuyan örümcekler, doğru bir ortamda ağlarını örerler ve avlarını ağlarında yakalayarak beslenirler. Örümcekler ağlarını oluşturmadan önce uygun bir bölgeyi seçmek için bir süre beklerler. Ağ kurmadan önce önceki ağı temizlerler ve ağ oluşturma süreci boyunca dışarıda geçirdikleri zamanı maksimum verimle kullanırlar.
Ağ dokumayan örümcekler, avlarını doğrudan yakalayarak beslenirler. Bazı türler avlarını yapışkan bir tuzakla yakalar, bazıları ise hızlı bir hareketle yakalar. Hızlı hareket yapabilen örümcek türleri, avını görür ve hızlıca hareket ederek yakalar.
Örümcekler, çoğunlukla canlı yemlerle beslenirler. Böcekler, küçük hayvanlar, solucanlar, sinekler ve güveler örümceklerin tükettiği canlı yemler arasında yer alır. Örümcekler, yakaladıkları avı zehirleyerek öldürür ve sonra yemek için ayırırlar.
Böcekler, örümceklerin en yaygın av kaynağıdır. Örümcekler, beslenmek için genellikle sinek, karınca, örümcek, kelebek ve hamam böcekleri gibi böcekleri avlarlar.
Örümcekler, küçük hayvanlarla da beslenebilir. Bazı türler, özellikle genç örümcekler, küçük ötücü kuşlar, sürüngenler, kemirgenler ve kurbağalar da dahil olmak üzere küçük memelilerle beslenebilir.
Bazı örümcek türleri, ölü veya ağa takılmış avları da tüketir. Ölü yemler arasında diğer örümcekler, böcekler ve güveler bulunur.
Aylak güve, örümceklerin ölü yem kaynakları arasında yer alır. Yumurtalarını örümceklerin avlandığı alanlara bırakan aylak güveler, örümceklerin avladığı böceklerin ölüsünü tüketmek için kullanılır.
Bazı örümcek türleri, yaşam kaynağı olarak kuru yaprakları kullanır. Yapraklar, örümceklerin ıslak olmayan ve hareketli olmayan bir yüzeyde yaşayabilecekleri ideal bir yerdir. Örümcekler, yaprakları hem barınak hem de yem kaynağı olarak kullanabilirler.
Örümceklerin Avlanma Yöntemleri
Örümcekler, çeşitli avlanma teknikleri ve yöntemleri kullanarak avlarını yakalarlar. Ağ dokuma örümcekleri, avlarını ördükleri ağlarla yakalarlar. Bu ağlar, örümceklerin avlarını yakalamak için özenle hazırladığı yapılardır. Ağ dokumayan örümcekler, aktif olarak avlarının peşinde koşarlar ve özel yakalama teknikleri kullanırlar. Bu örümcekler, avlarını yakalamak için hızlıca atlayabilir veya avlarını ortaya çıkarmak için bekleyebilirler. Örümcekler ayrıca zehirlerini kullanarak avlarını öldürürler ve ardından tükürüklerini kullanarak avlarını sindirirler. Örümcekler, avlandıkları ortama ve türlerine göre farklı yakalama ve avlanma teknikleri kullanırlar.
Ağ Dokuma Örümcekleri
Ağ dokuma örümcekleri, avcılıkta en yaygın kullanılan örümceklerdir. Kendi ağlarını örerler ve avlarını bu ağların içinde yakalayarak beslenirler. Ağ örme teknikleri de örümceğin cinsi ve türüne göre değişir. Bazı örümcekler düz ağlar örerken bazıları spiral şekillerde ağ örerler. Spiral şekilli ağlar daha verimli avlanmaya olanak sağlar. Ayaklarında çıkardıkları ipliklerle ağlarını ören örümcekler, belli noktalara yapıştırıcı özellikte iğneler ile tutturdukları ipleriyle avlarını beklerler. Örümcekler, avlarını bir kere ısırarak zehirleyerek öldürür ve sonrasında ağlarından koparıp yiyerek beslenirler.
Ağ Dokumayan Örümcekler
Ağ dokumayan örümcekler, avlarını yakalamak için farklı yöntemler kullanır. Bazı türler su üzerinde yürüyebilir ve sucul böcekleri yakalayabilir. Diğer türler ise avlarını doğrudan yakalamak için hızlı ve hassas hareket ederler. Hatta bazı örümcekler avlarını zehirleyerek öldürür. Yüksek koku duyuları sayesinde avın nerede olduğunu tespit edebilirler. Bunun yanı sıra, bazı türler kendi bedenlerini avlamak için kullanabilirler. Örneğin, şişman kuyruklar kendi bedenlerini hava kabarcıkları taşıyan bir kalkan gibi kullanarak su altında avlarını yakalayabilirler.
